A może w życiu jak w biznesie?

Dziś taki drobny eksperyment behawioralny😀oczywiście, że wam nie powiem na czym polega.😉. Weźcie sobie z tego co potrzebujecie. Udostępniajcie, lajkujcie – rozwijajcie się.

A może w życiu jak w biznesie?

Położył się Dyzio na łące,
Przygląda się niebu błękitnemu
I marzy:
“Jaka szkoda, że te obłoczki płynące
Nie są z waniliowego kremu…
A te różowe –
Że to nie lody malinowe…
A te złociste, pierzaste –
Że to nie stosy ciastek…
I szkoda, że całe niebo
Nie jest z tortu czekoladowego…
Jaki piękny byłby wtedy świat!
Leżałbym sobie, jak leżę(…). Zjadłbym ciastko i miałbym ciasto, nie musiałbym nic zmieniać, a już na pewno nie siebie, nie musiałbym się w nic angażować, a życie byłoby nieustającym pasmem sukcesów. Oj ta nasza dyziowatość! Jest piękna, ale bywa mocno szkodliwa, chociażby w świetle ograniczonych w życiu zasobów czasowych. Ma się te oczekiwania, a tu rzeczywistość skrzypi. Księżniczka Sweet Blondie ma miesiączkę, kręci awantury i ma oczekiwania finansowo, życiowo, łóżkowe. Książę na białym koniu zamiast walczyć o nasze zainteresowanie jak lew i nosić nas na rękach, tkwi na kanapie lub przed komputerem i chce mieć święty spokój. A frustracja obu stron rośnie.
A gdyby tak w życiu jak w biznesie? Umowa założycielska, akcjonariuszy, partnerska i inne umowy między wspólnikami wszystkie mają podobny cel. Ustalenie warunków waszej współpracy. Rodzaj umowy, oznaczenie stron, przedmiot umowy, świadczenia stron, skutki naruszenia umowy, odpowiedzialność, warunki zakończenia umowy, postanowienia końcowe – oto podstawowe elementy każdej z nich.
Dobrze wynegocjowana i podpisana umowa zapewni nam sukces w biznesie, a może dobrze obgadana umowa partnerska w związku pozwoli żyć szczęśliwie i realizować cele obu stron, bez frustracji, żalów, pretensji, kosmicznych oczekiwań, z równoważnym zaspokajaniem potrzeb – żeby żadne nie miało poczucia, że jest wykorzystywane? Ale, że gdzie spontaniczność, motyle w brzuchu, ekscytacja, adrenalinowy haj, złoty deszcz, tęcze i jednorożce? Są i będą stale, nawet wtedy, gdy skończy się chemia i zaczną się skarpety, bo wiesz czego chcesz, co możesz dać i co jesteś gotowy przyjąć, rozumiesz, że związek to dynamiczna relacja, wymagająca uważności, zaangażowania (obu stron), wyrażania swoich potrzeb i emocji.